به نام آغاز کننده ی روزگار

به نام آغاز کننده ی روزگاری که مهلتی داد تا دمی خود را بیازماییم تادر این ورته ی متناهی که در مقابل نا متناهی هایی که در مقابلش میبیند هیچ و بی ارزش است ، خودی نشان دهیم تا بلکه ارزشی پیدا کنیم برای خریده شدن .  خریداری که مشتاق قلبی سلیم است و چه خوش موعدیست زمان وصال .....

زمانی که دلی صاف و پر از عشق و امید به سوی خریدارش میشتابد و قرار است در نامتناهی ها بندگی معبودش را بکند

و چه خوش معامله ایست این بندگی ...

پ .ن : راه بزرگ شدن عبودیت است و نه عبادت ، گرچه عبادت خوب است ولی آنچه قرار است ما را به معبودمان وصل کند چیزی فرای عبادت است که گوهر تقرب به خدا هم اوست و آن عبودیت است

عبودیت یعنی تمام افکار ، اعمال ، رفتار ، گفته ها ، شنیده ها ، دیده ها ، و همه و همه ی اعمال انسان چه ریز و چه درشت در مسیر اطاعت و بندگی خداوند متعال باشد و در هرکاری رخصت از حق را سند کردارش کند چرا که در کرسی عدالت آنچه معیار سنجش است همان رضایت پروردگار است و لا غیر ...

با معرفت :

به قول شاعر :

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست ، هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود ، صحنه پیوسته به جاست ، خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد  

سعی میکنم نغمه هایم را در طول عمر در این آلبوم یادداشت کتم تا ماندگار باشد برای خودم

یاعلی --بامعرفت